Η ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΧΟΛΕΡΑΣ

Ένα από τα κύρια επιχειρήματα των ενώσεων των αφεντικών της ιδιωτικής εκπαίδευσης στην αντίθεση τους με την ύπαρξη οποιασδήποτε ρύθμισης των όρων εργασίας καθώς και της ομοιόμορφης λειτουργίας των επιχειρήσεων είναι ότι αυτές οι ρυθμίσεις έρχονται στη βουλή χωρίς πρότερη διαβούλευση του υπουργείου παιδείας με τους εργοδοτικούς φορείς. Παράλληλα, υποστηρίζουν ότι μία τέτοια ρύθμιση έρχεται σε αντίθεση με τους μνημονιακούς νόμους και τις συμφωνίες με την ΕΕ και το ΔΝΤ.

Αυτή η επιχειρηματολογία λανσαρίστηκε από την Ομοσπονδία Εκπαιδευτών Φροντιστών Ελλάδος (ΟΕΦΕ), η οποία με προ μηνών υπόμνημά της προς το υπουργείο Παιδείας επ’ αφορμή του άρθρου 40 του νόμου για την έρευνα, υπενθυμίζει ότι οι εργασιακοί νόμοι είναι «αυξημένης τυπικής ισχύος ως εκτελεστικοί κυρωτικοί νόμοι ανειλημμένων διεθνών υποχρεώσεων της χώρας και δεν μπορούν να καταργηθούν με απλό τυπικό νόμο».

Η πάντα πρωτοπόρα ΟΕΦΕ βρήκε άξιους συνεχιστές στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Κέντρων Ξένων Γλωσσών (PALSO) και τον πρόεδρό της Γ. Μιχαηλίδη, ο οποίος σε κείμενό του σε ιστοσελίδα για τις ξένες γλώσσες υποστηρίζει επίσης ότι οποιαδήποτε ρύθμιση ωραρίου και αργιών για τα κέντρα ξένων γλωσσών αποτελεί παραβίαση των μνημονιακών υποχρεώσεων της κυβέρνησης.

   

Η ομοσπονδία PALSO πάγια διαμαρτύρεται προς το υπουργείο Παιδείας επειδή κατά τα λεγόμενά της δεν ελήφθησαν υπόψη οι θέσεις της σχετικά με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις. Ενδεικτικά, στις 5/5/2015, διαμαρτύρεται ότι αγνοήθηκαν τελείως οι επιστολές της, στις 15/3/2016, καταγγέλλει «[τ]ο ότι δεν λάβατε καθόλου υπόψη σας τα   υπομνήματα μας όταν για πρώτη φορά ο κ. Μπαλτάς πρότεινε αυτές τις ρυθμίσεις», ενώ στις 28/7/2016, υποστηρίζει ότι οποιεσδήποτε ρυθμίσεις για τις αργίες θα είναι «χαριστικές προς την ΟΙΕΛΕ, άδικες για τον χώρο μας (Ι∆ΙΩΤΙΚΗ, ΜΗ ΤΥΠΙΚΗ ΕΚΠΑΙ∆ΕΥΣΗ) και αντίθετες (άρα και ανίσχυρες) με την εργατική νομοθεσία διατάξεις».

Η αρμονία των επιχειρημάτων των δύο εργοδοτικών ενώσεων θυμίζει παράσταση μπαλέτου. Κατά τη διάρκεια της ομολογουμένως συγκινητικής ομιλίας του στις 2/8/2016 στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής σχετικά με το νομοσχέδιο για την ελληνόγλωσση εκπαίδευση, ο Γ. Βαφειαδάκης, πρόεδρος της ΟΕΦΕ, εξαπολύει κατηγορώ για το ότι η τροπολογία για τα φροντιστήρια και τα ΚΞΓ έγινε εν μέσω των διακοπών του και ότι «είναι προϊόν μονομερούς επεξεργασίας από το Υπουργείο, γιατί δεν είχε τη δυνατότητα να ακούσει τις δικές μας απόψεις». Αφού επιχειρηματολογεί για την τεράστια προσφορά των φροντιστηρίων στην εκπαίδευση και την κοινωνία, μας ραγίζει την καρδιά με τα παρακάτω λόγια: «Αλλά, σας παρακαλούμε πάρα πολύ. Μη νομοθετείτε για τη δουλειά μας, για εμάς, χωρίς εμάς» (η υπογράμμιση στο πρωτότυπο).

Από τα παραπάνω μπορούμε να αντλήσουμε δύο συμπεράσματα:

1) Η ρητορική που χρησιμοποιούν όλα αυτά τα χρόνια τα αφεντικά (όπως και αυτά της ιδιωτικής εκπαίδευσης) περί διεθνών υποχρεώσεων της χώρας, και κατ’ επέκταση της αναγκαιότητας της μνημονιακής νομοθεσίας, δεν ήταν παρά το προπέτασμα καπνού για να καταργηθούν οι κατακτήσεις των εργαζομένων, δεν ήταν παρά η απόλυτη δικαιολογία για να νομοθετηθούν όλα όσα προσπαθούσαν να επιβάλλουν οι εργοδότες για πάνω από μία δεκαετία, πριν από την επίσημη έναρξη της κρίσης. Η επιτυχής εφαρμογή των αντεργατικών νόμων από πλευράς κυβερνήσεων και κεφαλαίου αποτελεί επιστέγασμα της ήττας μας ως εργαζομένων σε επίπεδο συνείδησης, όταν μεγάλο τμήμα της τάξης μας πίστεψε ότι για τη συμφορά που μας βρήκε φταίνε οι «κακοί Γερμανοί» και όχι τα αφεντικά («μεγάλα» και «μικρά») μέσα στη χώρα που κατάφεραν να επιβάλλουν τους όρους για την αύξηση του ποσοστού κέρδους τους.

2) Οι εργοδότες μας αντιδρούν τόσο έντονα με τη ρύθμιση για τα φροντιστήρια και τα ΚΞΓ γιατί κατά τα λεγόμενά τους αυτή έρχεται χωρίς να έχουν ληφθεί υπόψη οι θέσεις τους, δηλαδή τα οικονομικά τους συμφέροντα. Νομίζουμε ότι θα ήταν περιττό να πούμε ότι για όλους τους νόμους που ψηφίζονται εδώ και 6 χρόνια ουδέποτε ζητήθηκε η γνώμη των εργαζομένων. Όταν το 2011 το ΕΣΙΦΜΕΑ (νυν ΣΕΦΑ-τοπικό παράρτημα Αττικής της ΟΕΦΕ) η πρώτη εργοδοτική οργάνωση που έκανε χρήση του νόμου 3899/2010 καταγγέλλοντας μονομερώς τη ΣΣΕ που είχε υπογράψει με τον ΣΕΦΚ, φανταζόμαστε δεν έλαβε προηγουμένως υπόψη τη γνώμη αλλά ούτε και τις ανάγκες των καθηγητών στα φροντιστήρια. Για ποιο λόγο λοιπόν θα έπρεπε τώρα να ληφθούν υπόψη τα επιχειρήματα της ΟΕΦΕ ή του PALSO;