Η ιδιωτική εκπαίδευση υπάρχει από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους έχοντας μετατρέψει γονείς και μαθητές σε καταναλωτές ενός αγαθού που γίνεται εμπόρευμα και επιφέρει κέρδη σε όσους επενδύουν σε αυτό. Οι καθηγητές που εργάζονται στα φροντιστήρια, και ιδιαίτερα στα ξενόγλωσσα, βιώνουν εδώ και πολλά χρόνια την πιο σκληρή επίθεση των πολιτικών και οικονομικών εξουσιών, όπως εξάλλου και όλος ο κόσμος της εργασίας συνολικά.
Με τους μαθητές δημιουργούνται πελατειακές σχέσεις, με αποτέλεσμα η μάθηση να εντάσσεται στη λογική του κέρδους και παράλληλα οι καθηγητές να πειθαρχούν στις κυρίαρχες κοινωνικές σχέσεις και αξίες, έχοντας μετατραπεί σε πειραματόζωα όπου οι εργοδότες εφαρμόζουν επάνω τους τις απάνθρωπες εργασιακές συνθήκες με στόχο αυτές να θεσπιστούν σε ολόκληρο τον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
Πρόκειται για έναν κλάδο με χιλιάδες εργαζόμενους που εργάζονται με ελαστικές σχέσεις εργασίας, πολλές φορές ανασφάλιστοι, με λίγες ώρες εργασίας που δεν καλύπτουν ούτε ΙΚΑ ούτε το ταμείο ανεργίας τη θερινή περίοδο αφού οι συμβάσεις είναι ορισμένου χρόνου, μέχρι τα τέλη Μαΐου.
Μέσα σε αυτή την κατάσταση επισφάλειας, οι έμποροι της ξενόγλωσσης εκπαίδευσης ιδρύουν το 2004 το ψευδοσωματείο εργαζομένων στα κέντρα ξένων γλωσσών Ν. Αττικής, το οποίο αποτελείται από συγγενείς μελών του Europalso, με πρόεδρο την Αρτ. Κυπριώτου και με την κυβερνητική κάλυψη του Βερβεσού (αντιπρόεδρος του δικηγορικού συλλόγου Αθηνών και συνδικαλιστής της ΠΑΣΚΕ) και του γνωστού πολιτικού της Ν.Δ. Λυκουρέζου. Διεξάγουν εκλογές με παρουσία μπράβων και τραμπούκων και με την τρομοκράτηση εργαζομένων για να τους βάλουν σε λίστες ψηφισάντων.
Έκτοτε το στημένο αυτό σωματείο υπογράφει συλλογικές συμβάσεις εργασίας με τα αφεντικά του Europalso και του σωματείου ιδιοκτητών των ξενόγλωσσων φροντιστηρίων Ομήρου νομού Αττικής και προσπαθεί να τις επιβάλλει μειώνοντας τον ήδη πενιχρό κατώτατο ωρομίσθιο σε ποσοστό που ξεπερνάει το 50%-60% (8,50 ευρώ μικτά) σε σχέση με τις ισχύουσες συλλογικές συμβάσεις που εφαρμόζονται στα φροντιστήρια ξένων γλωσσών όλης της χώρας (Δ.Α 5/2011) από την Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών (ΟΙΕΛΕ)
Με αυτή τη σύμβαση, οι εργοδότες προσπαθούν να επιβάλλουν σειρά αντεργατικών μέτρων όπως να ακυρώσουν απολαβές που αντιστοιχούν σε μηνιαίο μισθό και πλήρη απασχόληση, μη πληρωμή αργιών και διακοπών Χριστουγέννων και Πάσχα, κατάργηση επιδομάτων για μεταπτυχιακά και διδακτορικά, να άρουν τις ρυθμίσεις που προστατεύουν στοιχειωδώς τη μητρότητα και την εγκυμοσύνη, να απολύουν ελεύθερα και να υπερδιπλασιάσουν την προϋπηρεσία για την καταβολή του επιδόματος πολυετίας. Όσοι καθηγητές αρνούνται να υπογράψουν τη σύμβαση οδηγούνται στην ανεργία ως μοναδική προτεινόμενη λύση του συστήματος.
Οι έμποροι της γνώσης, για να αυξήσουν τα κέρδη τους και να δικαιολογήσουν τα αυξανόμενα δίδακτρα, φτιάχνουν φανταχτερές και πανάκριβες διαφημίσεις, με φωτογραφίες που απεικονίζουν μια τάξη με χαμογελαστούς εκπαιδευτικούς και μαθητές που εγγυώνται "ποιοτική εκπαίδευση", δηλαδή ένα μηχανισμό χειραγώγησης και υποταγμένων ανθρώπων που διακατέχονται από φόβο, άγχη και ανταγωνιστικότητα.
Με τους μαθητές δημιουργούνται πελατειακές σχέσεις, με αποτέλεσμα η μάθηση να εντάσσεται στη λογική του κέρδους και παράλληλα οι καθηγητές να πειθαρχούν στις κυρίαρχες κοινωνικές σχέσεις και αξίες, έχοντας μετατραπεί σε πειραματόζωα όπου οι εργοδότες εφαρμόζουν επάνω τους τις απάνθρωπες εργασιακές συνθήκες με στόχο αυτές να θεσπιστούν σε ολόκληρο τον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
Πρόκειται για έναν κλάδο με χιλιάδες εργαζόμενους που εργάζονται με ελαστικές σχέσεις εργασίας, πολλές φορές ανασφάλιστοι, με λίγες ώρες εργασίας που δεν καλύπτουν ούτε ΙΚΑ ούτε το ταμείο ανεργίας τη θερινή περίοδο αφού οι συμβάσεις είναι ορισμένου χρόνου, μέχρι τα τέλη Μαΐου.
Μέσα σε αυτή την κατάσταση επισφάλειας, οι έμποροι της ξενόγλωσσης εκπαίδευσης ιδρύουν το 2004 το ψευδοσωματείο εργαζομένων στα κέντρα ξένων γλωσσών Ν. Αττικής, το οποίο αποτελείται από συγγενείς μελών του Europalso, με πρόεδρο την Αρτ. Κυπριώτου και με την κυβερνητική κάλυψη του Βερβεσού (αντιπρόεδρος του δικηγορικού συλλόγου Αθηνών και συνδικαλιστής της ΠΑΣΚΕ) και του γνωστού πολιτικού της Ν.Δ. Λυκουρέζου. Διεξάγουν εκλογές με παρουσία μπράβων και τραμπούκων και με την τρομοκράτηση εργαζομένων για να τους βάλουν σε λίστες ψηφισάντων.
Έκτοτε το στημένο αυτό σωματείο υπογράφει συλλογικές συμβάσεις εργασίας με τα αφεντικά του Europalso και του σωματείου ιδιοκτητών των ξενόγλωσσων φροντιστηρίων Ομήρου νομού Αττικής και προσπαθεί να τις επιβάλλει μειώνοντας τον ήδη πενιχρό κατώτατο ωρομίσθιο σε ποσοστό που ξεπερνάει το 50%-60% (8,50 ευρώ μικτά) σε σχέση με τις ισχύουσες συλλογικές συμβάσεις που εφαρμόζονται στα φροντιστήρια ξένων γλωσσών όλης της χώρας (Δ.Α 5/2011) από την Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών (ΟΙΕΛΕ)
Με αυτή τη σύμβαση, οι εργοδότες προσπαθούν να επιβάλλουν σειρά αντεργατικών μέτρων όπως να ακυρώσουν απολαβές που αντιστοιχούν σε μηνιαίο μισθό και πλήρη απασχόληση, μη πληρωμή αργιών και διακοπών Χριστουγέννων και Πάσχα, κατάργηση επιδομάτων για μεταπτυχιακά και διδακτορικά, να άρουν τις ρυθμίσεις που προστατεύουν στοιχειωδώς τη μητρότητα και την εγκυμοσύνη, να απολύουν ελεύθερα και να υπερδιπλασιάσουν την προϋπηρεσία για την καταβολή του επιδόματος πολυετίας. Όσοι καθηγητές αρνούνται να υπογράψουν τη σύμβαση οδηγούνται στην ανεργία ως μοναδική προτεινόμενη λύση του συστήματος.
Οι έμποροι της γνώσης, για να αυξήσουν τα κέρδη τους και να δικαιολογήσουν τα αυξανόμενα δίδακτρα, φτιάχνουν φανταχτερές και πανάκριβες διαφημίσεις, με φωτογραφίες που απεικονίζουν μια τάξη με χαμογελαστούς εκπαιδευτικούς και μαθητές που εγγυώνται "ποιοτική εκπαίδευση", δηλαδή ένα μηχανισμό χειραγώγησης και υποταγμένων ανθρώπων που διακατέχονται από φόβο, άγχη και ανταγωνιστικότητα.
Πέρα από το συνδικαλισμό της ενσωμάτωσης και της χειραγώγησης
Από την άλλη, οι καθηγητές στα φροντιστήρια ξένων γλωσσών, δεν έχουν να αντιμετωπίσουν μόνο τις χουντικές μεθοδεύσεις της εργοδοσίας, τον κυβερνητικό συνδικαλισμό της ΟΙΕΛΕ, αλλά και τον καιροσκοπισμό της ΑΣΚ-ΠΑΜΕ που ελέγχει το σωματείο Βύρωνα των καθηγητών ξένων γλωσσών φροντιστηρίων και σχολών.
Τα μέλη του σωματείου, στην πλειοψηφία τους, καταψήφισαν την πρόταση της Ενωτικής Πρωτοβουλίας να προβούν σε καταγγελία της εργοδοτικής σύμβασης, με τη δικαιολογία ότι έτσι και αλλιώς θα καταργηθούν οι ΣΣΕ. Στην προκείμενη φάση οικονομικής κρίσης, δεν θεωρούν πρωταρχικό ζήτημα την ύπαρξη και υπεράσπιση μιας γνήσιας ΣΣΕ αλλά προτείνουν με πίστη και ευλάβεια τη συσπείρωση των εργαζόμενων κάτω από τις εντολές του ΠΑΜΕ. Δεν έχουν προτάσεις, γιατί το ΠΑΜΕ ως συνδικαλιστικός φορέας του ΚΚΕ αποτελεί και αυτό μέρος της εξουσίας που πρέπει να κρατήσει τις ισορροπίες και γίνεται προπύργιο όλων των αντεργατικών μέτρων, οδηγώντας τους καθηγητές ξένων γλωσσών στο "σφαγείο" όπου μοιρολατρικά πρέπει να περιμένουν πότε ο Περισσός θα αποφασίσει να δράσει. Συνεπώς δεν διαφέρουν πολιτικά και συνδικαλιστικά από τα κυβερνητικά σωματεία που αποκαλούν πουλημένα.
Ο ρόλος, όμως, των σωματείων δεν αποσκοπεί στην ανατροπή αυτού του συστήματος αλλά στη διεκδίκηση καλύτερων συνθηκών εργασίας μέσα από ένα κοινωνικό σύστημα που εκφράζεται από διάφορες μορφές εξουσίας που στην ουσία κάνουν μεταρρυθμίσεις και θεσμοθετούν χωρίς όμως να αλλάξουν τίποτα.
Ειδικότερα σήμερα που διανύουμε μια περίοδο οικονομικής και πολιτικής κρίσης, είναι επιτακτική ανάγκη να δημιουργηθούν ανταγωνιστικές δομές στις κυρίαρχες, που να προτάσσουν την αυτοδιαχείριση και τη δημιουργία μιας άλλης κοινωνικής οργάνωσης.
Βασική προϋπόθεση είναι να πάρουμε την ζωή στα χέρια μας και να μάθουμε να ζούμε ελεύθερα και ανθρώπινα. Να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν έχουμε ανάγκη κανένα αφεντικό. Να βγούμε από την απομόνωση και την ηττοπάθεια. Να αμφισβητήσουμε το σύστημα όπως λειτουργεί σήμερα. Να αμφισβητήσουμε τη φύση της εξαρτημένης εργασίας. Μόνο τότε θα βαδίσουμε προς την ευτυχία.
Έφη Πανοτοπούλου
Εργαζόμενη στην Interlingua
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου