ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ: ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ NA ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ

Συνάδελφοι,

Μία ακόμη εκπαιδευτική περίοδος έφτασε στο τέλος της, με όλους όσους συνεχίζουμε να εργαζόμαστε, να καταλήγουμε και πάλι στον ΟΑΕΔ για να πάρουμε το ταμείο ανεργίας-φιλοδώρημα που μας «χαρίζει» το κράτος. Μία χρονιά που για όσους δουλεύουμε σε φροντιστήρια ξεκίνησε με το χειρότερο δυνατό τρόπο, αφού η εργοδοσία στα Κέντρα Ξένων Γλωσσών (ΚΞΓ) υπέγραψε νέα άθλια «συλλογική σύμβαση εργασίας» από κοινού με το αποτελούμενο από συγγενείς των αφεντικών εργοδοτικό «σωματείο εργαζομένων στα ΚΞΓ». Σύμβαση-έκτρωμα που ορίζει το ωρομίσθιο εργασίας στα δυσθεώρητα ύψη των 4,53 ευρώ καθαρά (5,40 μικτά) και ακυρώνει αργίες και επιδόματα. Πολλοί εργαζόμενοι το Σεπτέμβρη εξαναγκαστήκαμε σε μείωση του μισθού μας, καθώς τα αφεντικά αποφάσισαν με τη δικαιολογία της φημολογούμενης επιβολής ΦΠΑ 23% στην ιδ. Εκπαίδευση, να μειώσουν προκαταβολικά τα ωρομίσθια, χωρίς φυσικά να τα επαναφέρουν και να μας αποζημιώσουν αναδρομικά, βγάζοντας έτσι έξτρα κέρδος.

Βιώσαμε επίσης τη λυσσαλέα επίθεση όλων των εργοδοτικών φορέων (ΟΕΦΕ, Europalso, PALSO, ΣΙΕΙΕ) ενάντια στην προτεινόμενη νομοθετική ρύθμιση των ημερών αργιών και του ωραρίου εργασίας των εργαζομένων στα φροντιστήρια μέσω του (αποσυρθέντος, πλέον) άρθρου 40 του νόμου για την έρευνα. Αρνούμενοι να αναγνωρίσουν τους καθηγητές που εργάζονται σε φροντιστήρια ως εκπαιδευτικούς, αλλά θεωρώντας τους ανειδίκευτους εργάτες, καταγγέλλουν την εποπτεία των εργασιακών σχέσεων από τις υπηρεσίες του υπουργείου παιδείας, θεωρούν ότι πρέπει να αμειβόμαστε με βάση το 40ωρο και να μην έχουμε τις κατοχυρωμένες ημέρες αργιών. Επικαλούμενοι το «εθνικό συμφέρον», οι ιδιοκτήτες φροντιστηρίων που έχουν το θράσος να αυτοαποκαλούνται «μικροί επαγγελματίες» τη στιγμή που τσεπώνουν ζεστό χρήμα από τα ΕΣΠΑ μέσω voucher και εισφοροδιαφεύγουν μη καταβάλλοντας τα ένσημά μας στα ασφαλιστικά ταμεία, απαιτούν να συνεχίσουμε να εργαστούμε στα κάτεργα της παραπαιδείας που αποκαλούν «εκπαιδευτικούς οργανισμούς» με πετσοκομμένα ωρομίσθια και δώρα εορτών πείνας, με ελάχιστα ή καθόλου ένσημα, με την ομηρεία των ατομικών συμβάσεων ορισμένου χρόνου και την απειλή της μη επαναπρόσληψης σε περίπτωση που αντιδράσουμε στις εργοδοτικές αυθαιρεσίες.

Όσο θεωρούμε ότι τα αφεντικά δεν είναι σε αντίπαλη πλευρά, όσο ελπίζουμε ότι αν το βουλώσουμε θα έχουμε και του χρόνου δουλειά, όσο πιστεύουμε ότι θα την σκαπουλάρουμε αν ακολουθήσουμε το δρόμο της ιδιώτευσης και των ιδιαιτέρων, τόσο θα υποβαθμίζεται η ζωή και η αξιοπρέπειά μας. Η καταστροφή της δημόσιας ασφάλισης, η μείωση μισθών-συντάξεων, η φοροεπιδρομή πλήττει όλη την κοινωνία και δεν θα μπορούμε για πολύ καιρό ακόμα να βρίσκουμε ατομικές λύσεις επιβίωσης.

Απέναντι στη ανελέητη επίθεση κεφαλαίου, κυβέρνησης και «εταίρων» που εξαλείφουν τα δικαιώματα σε ασφάλιση, υγειονομική περίθαλψη και παιδεία, οφείλουμε στους εαυτούς μας και τους μαθητές μας να αναγνωρίσουμε ότι ανήκουμε στην εργατική τάξη, ότι δεν είμαστε συνεργάτες των αφεντικών και να απαντήσουμε οργανωμένα. Η λύση βρίσκεται στο δρόμο και στον αγώνα. Καλούμε όλους τους εργαζόμενους στην ιδιωτική εκπαίδευση να συζητήσουμε ανοιχτά και χωρίς ιδεολογικά προαπαιτούμενα για τα εργασιακά μας προβλήματα, να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας, να διεκδικήσουμε ικανοποιητικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας, μόνιμες εργασιακές σχέσεις, πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και ταμείο ανεργίας χωρίς προϋποθέσεις για όσο διάστημα παραμένουμε άνεργοι. Να δημιουργήσουμε ένα πραγματικό εργατικό σωματείο, που θα συγκροτείται στη βάση της αντιμετώπισης των κοινών μας προβλημάτων.