Η χορήγηση επάρκειας διδασκαλίας σε κατόχους πιστοποιητικών γλωσσομάθειας θεσμοθετήθηκε πριν από 83 ολόκληρα χρόνια, με τον αναγκαστικό νόμο 25/1940 (Α’ 245) «Περί Ιδιωτικών Σχολείων – Φροντιστηρίων και Οικοτροφείων», και ίσχυσε έως τις 16-3-2014 και μεταβατικά όσων εκκρεμούσαν οι αιτήσεις έως τις 8-2-2017 (Υ.Α. 6117/Α5/2017 - ΦΕΚ 324/Β/8-2-2017 και σχετικές τροποποιήσεις: Υ.Α. 77728/Ν1/11-5-2017 - ΦΕΚ 1773/τΒ/23-5-2017, Y.A.85011/N1/29-5-2019 - ΦΕΚ 2008/τΒ/31-5-2019) υπό την προϋπόθεση της επιτυχούς παρακολούθησης Προγράμματος Διδακτικής των Ξένων Γλωσσών, ίσου με 30 ECTS, που διοργανώθηκαν εξ ανάγκης από Πανεπιστήμια της ημεδαπής.
Μάλιστα η ΓΣ του Τμήματος Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του ΑΠΘ με αριθ. 424/22-9-2016 είχε αποφασίσει ότι ήταν αντίθετο προς τη χορήγηση επάρκειας διδασκαλίας σε κατόχους πιστοποιητικών γλωσσομάθειας επιπέδου C2 και, ως εκ τούτου, αρνήθηκε να αναλάβει την επιμόρφωσή τους.
Την προπολεμική εποχή που θεσμοθετήθηκε η επάρκεια διδασκαλίας δεν είχε ακόμα ιδρυθεί κανένα Πανεπιστημιακό Τμήμα Ξένων Γλωσσών και Φιλολογίας και παρεμφερή.
Το αίτημα της κατάργησης της επάρκειας διδασκαλίας σε φροντιστήρια/κέντρα ξένων γλωσσών σε κατόχους απλών πιστοποιητικών γλωσσομάθειας επιπέδου C2 (τα λάμβαναν μαθητές σχολείων ή και ακόμα άτομα που δεν είχαν αποφοιτήσει ούτε από το Λύκειο) σιγά - σιγά ωρίμασε και τέθηκε, τις τελευταίες δεκαετίες, επιτακτικά και δικαιολογημένα, από τα Τμήματα Ξένων Γλωσσών και Φιλολογιών (για παράδειγμα η Απόφαση του Τμήματος Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας του ΕΚΠΑ, 1-7-2016. Εδώ) και από τους δεκάδες χιλιάδες αποφοίτους των πανεπιστημιακών Τμημάτων και τα επιστημονικά σωματεία τους.
Δόθηκε τέλος σε έναν αναχρονιστικό θεσμό ο
οποίος λειτουργούσε, από ένα σημείο και έπειτα, υπονομευτικά έναντι της αναγκαίας και απαραίτητης πανεπιστημιακής κατάρτισης την
οποία πρέπει να έχει ένας σύγχρονος καθηγητής. Λειτούργησε σε βάρος
της ποιότητας της διδασκαλίας
και των μαθητών.
Πρόσφατα (6-07-2022) η ηγεσία της εργοδοτικής ένωσης «Πανελλήνιος Σύνδεσµος Ιδιοκτητών Κέντρων Ξένων Γλωσσών»- EUROPALSO, γνωστή για τις αντιδημοκρατικές πρακτικές της, απαίτησε από το υπουργείου Παιδείας να θεσμοθετήσει την επαναφορά της επάρκειας στα πιστοποιητικά γλωσσομάθειας. Με λίγα λόγια ζήτησε να επιστρέψουμε στην προπολεμική εποχή, στα 1940! Δεν είναι πρώτη φορά που το ζήτησε - είχε αντιταχθεί από την αρχή στην κατάργηση - για παράδειγμα το είχε ζητήσει και τον Σεπτέμβριο του 2011 .
Προκειμένου
«να χρυσώσει το χάπι» η εργοδοτική ένωση
προπαγανδιστικά ζήτησε οι κάτοχοι των πιστοποιητικών γλωσσομάθειας C2 να
λαμβάνουν την επάρκεια με προϋπόθεση την παρακολούθηση επί
πληρωμής επιμορφωτικού προγράμματος το οποίο θα οδηγεί σε απόκτηση
πιστοποιητικού παιδαγωγικής επάρκειας..
Είναι στα αλήθεια επιχείρημα σοβαρό, τον 21ο αιώνα, να υποστηρίζει κάποιος ότι όποιος δεν πέρασε ούτε έξω από ένα Τμήμα Ξένης Γλώσσα και Φιλολογίας ή σχετικών Σπουδών με μερικές ώρες σεμιναρίων να μπορεί να αποκτήσει την ικανότητα να διδάσκει, σε ανήλικους και ενήλικες μαθητές, το απαιτητικό μάθημα της Ξένης Γλώσσας και Πολιτισμού;
Όμως το μόνο που ενδιαφέρει τον «Πανελλήνιο Σύνδεσµο Ιδιοκτητών Κέντρων Ξένων Γλωσσών» είναι η Κυβέρνηση της ΝΔ να δημιουργήσει μια πληθώρα ανειδίκευτη εργατική εφεδρεία ώστε με μεγενθυμένη ανεργία να συνεχίζεται η καταβολή εξευτελιστικών ωρομίσθιων σε ένα αναλώσιμο και ανακυκλώσιμο προσωπικό.
Πρόκειται για την ίδια εργοδοτική ένωση η οποία σύστησε, υπό τον έλεγχό της, ένα δήθεν εργατικό σωματείων με συγγενικά πρόσωπα ιδιοκτητών Κέντρων Ξένων Γλωσσών και με αντιδημοκρατικές πρακτικές απαίτησε οι εργαζόμενοι να αμείβονται με ωρομίσθιο 3,52 ευρώ μεικτά (!) και ακύρωσε όλα τα ακαδημαϊκά και επαγγελματικά προσόντα των καθηγητών.
Ευτυχώς ο αγώνας των εργαζομένων κατάφερε να επιβάλλει ορισμένους όρους περιορισμού της ασυδοσίας σε νομοθετικό επίπεδο κατά την διάρκεια της προηγούμενης Κυβέρνησης και κάπως τα πράγματα συγκρατήθηκαν.
Η εργοδοτική ένωση ισχυρίζεται ότι «μετά την κατάργηση της επάρκειας δεν υπάρχουν καθηγητές λόγω του ότι: Οι πτυχιούχοι ξενόγλωσσων τμημάτων φιλολογίας των πανεπιστημίων προσβλέπουν και απορροφώνται πλέον στη δημόσια εκπαίδευση και στα νηπιαγωγεία», ότι «Εφέτος ειδικά επιδεινώθηκε το φαινόμενο λόγω των μαζικών προσλήψεων στη Δημόσια Εκπαίδευση» και ότι «Καθηγητές-πτυχιούχοι που εργάζονται ήδη στα Κέντρα μας, εγκαταλείπουν αιφνιδίως το πόστο τους και μάλιστα εν μέσω του ακαδημαϊκού έτους, επειδή διορίζονται στο δημόσιο. Αυτό το μαζικό κύμα φυγής διδακτικού προσωπικού από τα ΚΞΓ έχει διαταράξει την λειτουργία των Κέντρων μας λόγω αδυναμίας αναπλήρωσής τους».
Πρόκειται για αθλιότητες και fake news. Η πραγματικότητα λέει ότι υπάρχει πληθώρα καθηγητών και όσοι εξ αυτών εγκαταλείπουν το επάγγελμα το κάνουν εξαιτίας των άθλιων συνθηκών εργασίας και αμοιβών με τις οποίες είναι αδύνατον κάποιος να επιβιώσει αν δεν κάνει δεύτερη εργασία.
Τα στοιχεία της ΕΡΓΑΝΗΣ για το 2018 αποκαλύπτουν έναν πραγματικό εργασιακό βούρκο. Η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων στα Κέντρα Ξένων Γλωσσών εργάζεται με μερική απασχόληση: Οι 24.594 από τους 27.146. Το μεγαλύτερο μέρος εργάζεται με αποδοχές αφρικανικής χώρας, σε συνάρτηση με το περιορισμένο ωράριο απασχόλησής τους. Για παράδειγμα για το έτος 2018 από τους 27.146 εργαζόμενους, 6.456 έλαβαν μηνιαίες αποδοχές από 100 έως 200 ευρώ, 5.946 έλαβαν μηνιαίες αποδοχές μικρότερες των 100 ευρώ, 4.656 έλαβαν μηνιαίες αποδοχές από 200 έως 300 ευρώ, 3.566 έλαβαν μηνιαίες αποδοχές από 300 έως 400 ευρώ κ.ο.κ. Οι αμοιβές δηλαδή των εργαζομένων στα κέντρα ξένων γλωσσών υπολείπονται κατά πολύ των ετήσιων ελάχιστων δαπανών διαβίωσης.
Οι επιχειρηματίες αρνούνται να υπογράψουν γνήσια Σ.Σ.Ε με τα εργατικά σωματεία. Αρνούνται να απασχολούν τους δεκάδες χιλιάδες καθηγητές με συμβάσεις αορίστου χρόνου, να μην τους αφήνουν ανέργους κάθε φορά που λήγει η σύμβαση ορισμένου χρόνου. Η μεγάλη πλειοψηφία αρνείται να καταβάλει στους καθηγητές αξιοπρεπείς μισθούς, τουλάχιστον ίσους με τους μισθούς των καθηγητών του δημοσίου. Βασιλεύει η υποαπασχόληση, η υποασφάλιση και η καταστρατήγηση των εργασιακών δικαιωμάτων. Αν αυτά τα φαινόμενα εξέλειπαν είναι βέβαιο ότι θα βρισκόταν πάντοτε καταρτισμένο και ποιοτικό προσωπικό...
Μήπως άραγε θα ήταν χρησιμότερο όσοι επιχειρηματίες δεν μπορούν να
λειτουργούν κξν ως κανονικές εκπαιδευτικές μονάδες, με αποκλειστικά καταρτισμένο προσωπικό αποφοίτων Πανεπιστημίων και με σεβασμό απέναντι στον εργαζόμενο, να επένδυαν τα κεφάλαια τους σε κάποιον άλλον
επιχειρηματικό χώρο;
Ποιος σοβαρός εκπαιδευτικός κλάδος θα πρότεινε, τον 21ο αιώνα, οι καθηγητές ξένων γλωσσών και φιλολογιών να μην είναι απόφοιτοι των Τμημάτων Ξένων Γλωσσών και Φιλολογιών; Μπορεί κάποιος να εργάζεται ως Γιατρός, Μαθηματικός, Φυσικός, Νηπιαγωγός, Δικηγόρος κ.ο.κ. αν δεν είναι απόφοιτος Πανεπιστημίου;
Μήπως να πρότειναν στην υπουργό Παιδείας τη θέσπιση και χορήγηση πιστοποιητικών «ιατρομάθειας», «μαθηματικομάθειας», «αρχαιομάθειας» κ.ο.κ., ώστε με μερικές ώρες σεμινάρια οι ενδιαφερόμενοι να μπορούν να διδάσκουν Ιατρική, Μαθηματικά, Αρχαία κ.ο.κ.;
Αν είναι αλήθεια ότι οι επιχειρηματίες της ιδιωτικής εκπαίδευσης δεν βρίσκουν προσωπικό γιατί δεν προτείνουν μεγαλύτερο αριθμό εισαγωγής αποφοίτων στα ΑΕΙ; Αν οι συνθήκες εργασίας ήταν αξιοπρεπείς στα κξγ και η προσφορά θέσεων εργασίας μεγάλη γιατί μειώνεται η προτίμηση των υποψηφίων για τα Τμήματα Ξένων Γλωσσών και Φιλολογιών;
Σε κάθε περίπτωση η διδασκαλίας των ξένων γλωσσών θα πρέπει να είναι υπόθεση την αποφοίτων των Πανεπιστημίων, της ακαδημαϊκής κοινότητας και των εργατικών και επιστημονικών σωματείων των εργαζομένων και όχι των οργανωμένων επιχειρηματικών συμφερόντων που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι το κέρδος και η δημιουργία μιας πληθώρας υπάκουης μάζας ειλώτων.
Η κοινωνία έχει ανάγκη από ένα σύστημα ξενόγλωσσης εκπαίδευσης που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες των σπουδαστών με ένα προσωπικό καταρτισμένο, πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, που να αμείβεται αξιοπρεπώς.
Επιπλέον, το αίτημα της αναγνώριση του εκπαιδευτικού ρόλου της προϋπηρεσίας των καθηγητών στα κέντρα ξένων γλωσσών και στα φροντιστήρια είναι μια διαδικασία η οποία μπορεί να έχει πολλαπλά οφέλη για την Κοινωνία απέναντι στον εργασιακό μεσαίωνα
Από τα παρακάτω Ελληνικά Τμήματα (αναγράφεται και το έτος που ιδρύθηκαν - παλαιότερα σε περιπτώσεις με άλλη νομική μορφή - ενώ όλα πλέον είναι αυτόνομα πανεπιστημιακά Τμήματα) και από τα ισότιμα του Εξωτερικού αποφοιτούν εκατοντάδες άτομα κάθε χρόνο που επαρκούν και περισσεύουν για να εργαστούν ως καθηγητές ξένων γλωσσών στη δημόσια και στην ιδιωτική εκπαίδευση:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου