Η διαπίστωση ότι
η ελληνική κοινωνία βρίσκεται υπό αβάσταχτη πίεση και είναι ένα καζάνι που
βράζει δεν πρόκειται από μόνη της να καταργήσει τη μνημονιακή πολιτική, και το
καθεστώς που την έχει εμπνευστεί και εκτελέσει. Ο κόσμος της εργασίας που
δοκιμάζεται υπό αντίξοες συνθήκες, μέσα στις οποίες τα εργασιακά του δικαιώματα
εξαφανίζονται, οι δημοκρατικέ ελευθερίες καταπατούνται, και το μέλλον των νέων της
χώρας του υποθηκεύεται υπό τους χειρότερους πιθανούς όρους, παλεύει για να βρει
διέξοδο. Εμείς πρέπει να τον ακολουθήσουμε στα βήματα που κάνει, να του
δείξουμε ότι η διέξοδος βρίσκεται στην έξοδο της χώρας από το ευρωπαϊκής
έμπνευσης κατάντημά της, στους συλλογικούς αγώνες, στην προοπτική της ανατροπής
της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, στην αλληλεγγύη σε όσους κατατρύχονται από
την εξαθλίωση και την κρατική καταστολή. Πρέπει να είμαστε μαζί με τον κόσμο έξω
στους δρόμους, μέσα στους χώρους εργασίας στους αγώνες για την υπεράσπιση της
αξιοπρέπειας του.
Το εργατικό
κίνημα βρίσκεται σε μία από τις κρισιμότερες στιγμές στην ιστορία του. Οι
πολιτικοί εκπρόσωποι των ντόπιων και ευρωπαίων καπιταλιστών αποφασισμένοι να
ολοκληρώσουν την καπιταλιστική αναδιάρθρωση και την εξασφάλιση της μέγιστης
δυνατής υπεραξίας δεν διστάζουν να εξαπολύσουν τη πιο σφοδρή επίθεση ενάντια σε
κάθε μορφή αγώνα και αντίστασης. Η αισχρή προπαγάνδα των ΜΜΕ όπως εκφράστηκε ενάντια
και στην απεργία των εργαζομένων στα ΜΜΜ προσπαθεί να τοποθετήσει το ένα
κοινωνικό στρώμα απέναντι στο άλλο και να εδραιώσει τον εκφασισμό της κοινωνίας.
Η καταστολή έχει πλέον ως στόχο να εξαφανίσει κάθε έκφανση του κινήματος, από
τη βάρβαρη επίθεση στους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ στο υπουργείο εργασίας μέχρι
την εκκένωση των κατειλημμένων χώρων στο κέντρο της Αθήνας. Επιστρατεύουν τη
φασιστική Χρυσή Αυγή για να διασπάσουν την ταξική ενότητα ελλήνων και
μεταναστών εργαζομένων, να πείσουν τον κόσμο ότι ο εχθρός δεν είναι οι τράπεζες
και τα υπουργεία αλλά οι μετανάστες, να καταδείξουν στο πρόσωπο του εργατικού
κινήματος τον «εχθρό» της «πατρίδας». Σε αυτό τον ολομέτωπο και κυριολεκτικό
πόλεμο που έχει εξαπολύσει το κεφάλαιο στην εργατική τάξη και το λαό πρέπει να
απαντήσουμε οργανωμένα, σχεδιασμένα, με ταξικό κριτήριο.
Στον
εκπαιδευτικό χώρο η επίθεση της εργοδοσίας εντείνεται. Στα σχολεία η κατάσταση
είναι τραγική και οι διώξεις συναδέλφων μας δίνουν και παίρνουν, ενώ οι
ωρομίσθιοι θα απολύονται αν δηλώνουν ασθένεια. Στα φροντιστήρια μέσης
εκπαίδευσης οι εργαζόμενοι βλέπουν τις ώρες εργασίας τους να μειώνονται, στα
φροντιστήρια ξένων γλωσσών οι εργαζόμενοι ζουν υπό την απειλή του 2,98 ευρώ την
ώρα. Το καθεστώς της μαύρης κι ανασφάλιστης εργασίας διευρύνεται, ατομικές
συμβάσεις κάθε είδους έχουν αρχίσει να αποτελούν τον κανόνα. Οι άνεργοι εκπαιδευτικοί
αυξάνονται καθημερινά, καθώς οι εργοδότες απολύουν κατά το δοκούν.
Το πρόσφατο
συνέδριο της ΟΙΕΛΕ, παρά μια μερική διάρρηξη που κατάφεραν στο εσωτερικό της
κάποιες από τις αριστερές παρατάξεις, επιβεβαίωσε τον φαύλο κύκλο της
συνεχιζόμενης στήριξης της εργοδοτικής και κυβερνητικής πολιτικής παρά τα παχιά
αντιμνημονιακά λόγια. Η άρνηση της ΠΑΣΚΕ-Ενότητας να επανενταχθεί ο Βύρωνας στα
τάξεις της ομοσπονδίας, μαζί με την παρεμπόδιση της ένταξης του κλαδικού
σωματείου Κεφαλονιάς-Ιθάκης, η σωρεία καταστατικών παραβάσεων, η παρουσία του
διασπαστικού σωματείου-δημιουργήματος του Κουρουτού ΣΥΔΙΚΑ, προφανώς δεν
εκπλήσσουν. Καταδεικνύουν ότι η ΟΙΕΛΕ λειτουργεί τσιφλίκι. Καθήκον του
σωματείου αποτελεί να δείξει σε όλους τους εργαζόμενους της ιδιωτικής εκπαίδευσης
ποιοι είναι αυτοί που στέκονται πραγματικά δίπλα τους και ποιοι ενώ παριστάνουν
τους εκπροσώπους τους, θέλουν να τους κρατήσουν καθηλωμένους και χειροκροτητές
της ανάθεσης, της γραφειοκρατίας και του ρεφορμισμού.
Ως συνέπεια όλων
αυτών, οι εργαζόμενοι όλων των κλάδων αναζητούν ατομικές λύσεις και δυσπιστούν
προς το συνδικαλισμό, ειδικά προς τα σωματεία που έχουν ταυτιστεί με
παλαιοκομματικές λογικές, τα δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια όργανα που χρόνια
τώρα λειτουργούσαν από τον δημόσιο κορβανά αλλά και εκείνα τα σωματεία που
αρνούνται να αλλάξουν και να αντιμετωπίσουν με ρεαλιστικές και μαχητικές λύσεις
τα προβλήματα των μελών τους και των λοιπών εργαζόμενων που αναφέρονται σε αυτά.
Η ανατροπή της
κατάστασης δεν θα έλθει ως δια μαγείας. Ο εργαζόμενος λαός δεν θα ξυπνήσει μια
μέρα έχοντας ασπαστεί μια απελευθερωτική ιδεολογία που θα του λύσει τα χέρια.
Οι άνεργοι δεν θα τραφούν με υποσχέσεις αλλά και δεν θα μείνουν με σταυρωμένα
τα χέρια σαν θύματα. Η αλληλεγγύη δεν θα είναι αρκετή αν παραμείνει φιλανθρωπική,
αλλά οφείλει να είναι κινηματική και ταξική.
Είναι μεγαλύτερη
ανάγκη από ποτέ να παλέψουμε ενωμένοι για ΣΣΕ εκεί που τα αφεντικά θέλουν να
εγκαθιδρύσουν το απόλυτο μηδέν. Να το παλέψουμε οργανωμένα, να το παλέψουμε με
σταθερότητα και συνέπεια, να το παλέψουμε με την συμπαράσταση και την
αλληλεγγύη και άλλων συναδέλφων. Να εντείνουμε τον αγώνα μας για την δικαίωση
των συναδέλφων μας στην Interlingua
και στην ΑΧΟΝ. Να αναδείξουμε την απατεωνιά των μεγάλων «εκπαιδευτικών»
αλυσίδων. Να δούμε τα λάθη και τις
ανεπάρκειες που υπάρχουν στο σωματείο, να συντονιστούμε καλύτερα σε όλες τις
δράσεις και τις παρουσίες του. Να εντείνουμε τη διαπάλη με τις ξεπουλημένες
ηγεσίες της ΟΙΕΛΕ και της ΓΣΕΕ που έχουν το κύριο κομμάτι της ευθύνης για την
κατάσταση των εργαζομένων στα φροντιστήρια και με αποτέλεσμα να σύρεται το
σωματείο στα δικαστήρια.
Για να γίνουν
αυτά, πρέπει το σωματείο μας να είναι ανοιχτό, δημοκρατικό και ενωμένο στη
δράση. Να μετρήσουμε τις δυνάμεις μας, να δείχνουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας
όπου χρειάζεται, να συμμετέχουμε πραγματικά στις δράσεις που εμείς οι ίδιοι
αποφασίζουμε, να παλέψουμε για μια άλλη συνδικαλιστική κουλτούρα που δεν θα
απομακρύνει τον κόσμο και δεν θα αναθέτει σε λίγους τη δουλειά αλλά θα σπείρει
μέσα σε όλα μας τα μέλη την αίσθηση του καθήκοντος που απαιτεί η πάλη για την
ανατροπή της λαίλαπας που βιώνουμε.
Προτείνουμε:
- Απεργία και αποκλεισμός στην Interlingua στις 6/2
- Εκ νέου κινητοποίηση στην Interlingua το πρωί της 20/2, ημέρα της πανεργατικής απεργίας και επαναλαμβανόμενες δράσεις μέχρι να δικαιωθούν οι συνάδελφοι
- Συμμετοχή στην απεργία με τα πρωτοβάθμια σωματεία στο Μουσείο
- Να υλοποιηθεί η διαρκώς αναβαλλόμενη παρέμβαση στην Μπουλτούμη το απόγευμα της 20/2
- Σχεδιασμός παρεμβάσεων σε εργασιακούς χώρους ενόψει της πανεργατικής απεργίας
- Κάλεσμα σε κοινή σύσκεψη με το ΣΕΦΚ και το ΣΙΕΛ με αιχμή τις ΣΣΕ
- Να δημιουργηθεί ταμείο αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας στα μέτρα των δυνατοτήτων του σωματείου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου